آجرلو فردی سیاسی است و ورود او به ورزش در راستای همان مشی سیاسی وی تعریف و تفسیر می گردد. هرچند هنوز خیلی از مشتاقان و هواداران تراکتور که به گستره جغرافیای ایران عزیز حضور دارند، علت برکناری خطیبی برایشان روشن نشده است که چرا یک مربی بومی که اتفاقا خوب هم داشت نتیجه می گرفت، را کناری نهاده و دوباره داستان مربی وارداتی وکم علقه را تکرار نمودند.
اما آجرلو باهمان کیاست سیاسی خود ، فوتبال را نیز دنبال می کند، البته بایستی خاطرنشان نمود که یکی از مهارتهای اهالی دنیای شیرین سیاست، احاله دادن قصورات خود به دیگران و یا پرداخت هزینه های خطای خود از جیب مردم است.
وی در بدو ورود به استان به دیدار نماینده ولی فقیه در استان رفته و رهنمودهای لازم از معظم له ر ا برای مدیریت تیم تراکتورازی اخذ می نماید.
آجرلو اما برای اینکه تیمی موفق بسازد از کارهای عجیب و غریب نیز خود را محذور نمی نماید.
همچنانکه در سال 88 برای تخریب رقیب خود یعنی علی کریمی اسناد روزه خواری او را علنی نمود تا دهان جادوگر را ببندد.
او بخوبی می دانست که از کدام راه بایستی وارد شود
اما او در تبریز هم از این هنرنمایی ها برکنار نیست. روزی که در فدراسیون برای ریاست کاندیدا شده و عرصه را به باند اصفهان فدراسیون (ائتلاف تاج-کفاشیان) واگذار نمود، با لابی مبهم و گنگی عازم تبریز شد که برخی ها این مساله را حق السکوت باند اصفهان برای ساکت کردن آجرلو می دانند.
آجرلو در خرید بازیکن برای تراکتورسازی این بار یک کار شاق انجام می دهد. برای خرید بازیکن تیم ملی ارمنستان وارد معامله می شود. ظاهرا ایشان از حساسیت های موجود بومی آگاه نبوده است . هرچند این مساله چندان محتمل نیست ، چراکه آجرلو فردی سیاسی است. اما جالب توجه تر اینکه بلافاصله کمتر از 24 ساعت در صفحه مجازی خود اعلام می کند برای حفظ وحدت آذری ها این قرارداد امضا شده را لغو می نمایم.
نکته اینجاست که آقای آجرلو علت لغو قرار داد را حفظ وحدت آذری ها اعلام می نماید که تلویحا نقص کار خود را منکر می شود. او سیاسی است و سیاسی برخود می کند. هرچند خوشبختانه این تصمیم اشتباه به هرحال لغو شد اما بنظر می رسد آقای آجرلو بایستی با مسئولیت بیشتری با مسائل برخورد نموده و از همین ابتدای امر با هواداران تراکتور که به معنای همه اشته های این تیم است مطالبه گرانه برخورد ننماید.