چرا نوبت به قالیباف رسيد؟

ادعای زیاد بزرگی نخواهد بود اگر بگوئیم متأسفانه در موضوع فساد و استفاده از رانت اقتصادی و تحصیلی پای بسیاری از شخصیت های مهم دو جریان عمده سیاسی کشور لنگ می زند.
علی القاعده این مساله می تواند یکی از محورهای مهم حملات سیاسی دوطرف به همدیگر باشد.
هرچند دولت در مقام.نظارت و  برخورد با دریافت کنندگان این مبالغ کوتاهی مهمی انجام داده بود، در پاسخ به انتقادات و نیز مطالبات افکار عمومی به ناچار عده ای از مدیران خود را عزل نمود، اما به هر ترتیب ظاهرا بنا نبود این ضربه بدون باسخ بماند.
دو واکنش عمده :
اولین واکنش، اظهارات زنگنه وزیر نفت بود که با اسم بردن از دو شرکت تابعه سپاه، افشا نمود مبلغ 3میلیارد دلار به آن شرکت برداخته شده اما هیچ کاری تحویل کارفرما نشده است.
دومین واکنش عمده برداختن رسانه های حامی دولت به افشای واگذاری زمین های نجومی توسط شهرداری تهران بود.
قالیباف یکی از رقبای جدی روحانی در سال 92 بود که امید فراوانی برای موفقیت داشت اما عدم وفاداری ولایتی و جلیلی و حداد به مرام نامه انتخاباتی اصولگرایان تحت گل به خودى بزرگى  نتیجه را به نفع روحانی تمام کرد.
زمزمه هایی که از اردوگاه اصلاح طلبان به گوش می آید حاکی از آن است که این جماعت کاندیدایی جز روحانی نخواهد داشت وبى شک رقیب اصلی روحانی از  میان غیر اصلاح طلبان خواهد بود.
بى شک آنچه بيشتر از همه  موجب امیدواری بيشتر روحانی برای تداوم ریاست جمهوری اش ميباشد،.احتمال  رد صلاحیت احمدی نژاد به ظاهر مستقل از طرفى و از صحنه بیرون رفتن  کاندیدای بالقوه اصولگرایان با اين واکنش متقابل حاميان دولت خواهد بود.
با توجه به اينکه ديگر چهره هاى مطرح  اصولگرايي هنوز  اعلام موضع رسمى در خصوص شرکت در انتخابات ننموده اند به نظر ميرسد فعلأ نوبت قاليباف است که در وسط ميدان سياسى از طرف اصولگرايان هزينه پرداخت نمايد.