معاون فرهنگی قوه قضائیه در پاسخ به ادعای منصور ارضی
حجه الاسلام صادقی معاون فرهنگی قوه قضائیه در هفتمین شب از شبهای ماه محرم با بیان اینکه اخیرا مطلبی از سوی مداح معروف تهران مبنی بر فحش دادن اباعبدالله برای تایید شدن فحاشی خود، بیان شده است افزود باید همینجا گفت این مداح محترم اشتباهی کرده و سخنی گفته که باید جبران نمود؛
حجه الاسلام صادقی معاون فرهنگی قوه قضائیه در هفتمین شب از شبهای ماه محرم با بیان اینکه اخیرا مطلبی از سوی مداح معروف تهران مبنی بر فحش دادن اباعبدالله برای تایید شدن فحاشی خود، بیان شده است افزود باید همینجا گفت این مداح محترم اشتباهی کرده و سخنی گفته که باید جبران نمود؛ اما نباید به جایگاه وی حمله کرده و وجهه او را خرد کنید. برچسب های مختلفی نظیر بی سوادی، به راه انداختن امپراطوری و ... به وی بزنیم؟ این کار غلط است، اما باید فوراَ تذکر داد این سخن غلطی است و از وی بخواهیم اشتباه بزرگی را که مرتکب شده جبران کند. استنباط از رفتار امام معصوم (ع) کار مجتهدان است و شما نباید به استناد رفتاری که برای شما متشابه است و وجه آن را نمی دانید، برداشت غلطی داشته و با استناد به رفتار امام حکم دهید که ناسزاگویی و فحاشی جایز است!
معاون قوه قضاییه تصریح کرد: اما پاسخ آن چیزی که مطرح شد در مورد ناسزا گویی امام علیه السلام، ایشان یک کلمه فحش و سب ندارند. باید بدانیم فرق است میان فحش و سب با لعن و نفرین. به عنوان مثال وقتی که حر بن یزید راه را بر ایشان بست و اجازه هر گونه حرکتی نداد، فرمودند از ما چه می خواهی؟ مادر به عزایت بنشیند.
صادقی افزود: این نفرین است و به هیچ وجه فحش و ناسزا نیست؛ مثل مرگ بر امریکاست. که بر زبان ماست و نفرین امام مستجاب است و همانطور که می دانید نفرین دعا علیه کسی است. در نتیجه مرگ حر قطعی بود چه بر می گشت و چه برنمی گشت. خدا به وی توفیق داد. امام علیه السلام، امام هدایت است و نفرین نیز برای هدایت است تا تلنگری باشد برای به خود آمدن کسانی که راه را اشتباه می روند تا به خود آیند. این تلنگر موجب شد احساس حر بن یزید غلیان کند و عصبانی شود، اما ادب کرد و مورد عنایت الهی قرار گرفت پس نباید گفت امام به کسی ناسزا گفته است.
این استاد حوزه و دانشگاه در مثالی دیگر خاطر نشان کرد: امام حسین (ع) روز عاشورا فرمودند: " ان الدعی بن الدعی قد رکز بین اثنتین بین السلة و الذلة "؛ دعی در زبان عربی یعنی کسی که خوانده شده است و چقدر این زبان فخیم و سنگین است چرا که این اصطلاح یعنی خوانده شده. معنا در اصل همان زنازاده ست اما با لفظی فخیم و کنایی ارائه شده است. ما در ترجمه آن؛ به اشتباه می گوییم زنا زاده پسر زنا زاده و در زبان فارسی نیز با تعابیری مزین به ادب باید این مضامین را بر زبان آورد.
صادقی ادامه داد: امام حسین(ع) حقیقتی را بیان می فرمایند که این فردی است که پدرش معلوم نیست و به نام دیگران او را خوانده اند و پسر کسی است که او نیز پدرش معلوم نیست و در اینجا ایشان قصد دارند بیان فرمایند که ای لشگر یزید بدانید کسی که در پی او رفته اید کیست و چگونه آدمی بوده است. پس این معنای دعی است؛ حال آیا این فحش به شمار می رود، آیا متوجه هستیم چه می گوییم؟ به خودمان اجازه می دهیم در مداحی هامان به هر کس که میخواهیم فحش دهیم و مبرهن است که این استنباط غلط از رفتار امام است.
صادقی ادامه داد: پس لطفا آقای مداح محترم شما دقت کنید و چقدر خوب است که فرد مراقب جایگاه خودش باشد. وظیفه شما این است که با هنرمندی شور و شوق حسینی را به پا کنی و چقدر ارزشمند است و ما تحسین می‌کنیم رفتار مداحان محترم را و نیز ایشان را که خدمات زیادی در طول این سالیان دراز داشته اند و از ایشان تقدیر می کنیم و برادرانه می گوییم این کار شما اشتباه است و جبران کنید
معاون قوه قضاییه تصریح کرد: اما پاسخ آن چیزی که مطرح شد در مورد ناسزا گویی امام علیه السلام، ایشان یک کلمه فحش و سب ندارند. باید بدانیم فرق است میان فحش و سب با لعن و نفرین. به عنوان مثال وقتی که حر بن یزید راه را بر ایشان بست و اجازه هر گونه حرکتی نداد، فرمودند از ما چه می خواهی؟ مادر به عزایت بنشیند.
صادقی افزود: این نفرین است و به هیچ وجه فحش و ناسزا نیست؛ مثل مرگ بر امریکاست. که بر زبان ماست و نفرین امام مستجاب است و همانطور که می دانید نفرین دعا علیه کسی است. در نتیجه مرگ حر قطعی بود چه بر می گشت و چه برنمی گشت. خدا به وی توفیق داد. امام علیه السلام، امام هدایت است و نفرین نیز برای هدایت است تا تلنگری باشد برای به خود آمدن کسانی که راه را اشتباه می روند تا به خود آیند. این تلنگر موجب شد احساس حر بن یزید غلیان کند و عصبانی شود، اما ادب کرد و مورد عنایت الهی قرار گرفت پس نباید گفت امام به کسی ناسزا گفته است.
این استاد حوزه و دانشگاه در مثالی دیگر خاطر نشان کرد: امام حسین (ع) روز عاشورا فرمودند: " ان الدعی بن الدعی قد رکز بین اثنتین بین السلة و الذلة "؛ دعی در زبان عربی یعنی کسی که خوانده شده است و چقدر این زبان فخیم و سنگین است چرا که این اصطلاح یعنی خوانده شده. معنا در اصل همان زنازاده ست اما با لفظی فخیم و کنایی ارائه شده است. ما در ترجمه آن؛ به اشتباه می گوییم زنا زاده پسر زنا زاده و در زبان فارسی نیز با تعابیری مزین به ادب باید این مضامین را بر زبان آورد.
صادقی ادامه داد: امام حسین(ع) حقیقتی را بیان می فرمایند که این فردی است که پدرش معلوم نیست و به نام دیگران او را خوانده اند و پسر کسی است که او نیز پدرش معلوم نیست و در اینجا ایشان قصد دارند بیان فرمایند که ای لشگر یزید بدانید کسی که در پی او رفته اید کیست و چگونه آدمی بوده است. پس این معنای دعی است؛ حال آیا این فحش به شمار می رود، آیا متوجه هستیم چه می گوییم؟ به خودمان اجازه می دهیم در مداحی هامان به هر کس که میخواهیم فحش دهیم و مبرهن است که این استنباط غلط از رفتار امام است.
صادقی ادامه داد: پس لطفا آقای مداح محترم شما دقت کنید و چقدر خوب است که فرد مراقب جایگاه خودش باشد. وظیفه شما این است که با هنرمندی شور و شوق حسینی را به پا کنی و چقدر ارزشمند است و ما تحسین می‌کنیم رفتار مداحان محترم را و نیز ایشان را که خدمات زیادی در طول این سالیان دراز داشته اند و از ایشان تقدیر می کنیم و برادرانه می گوییم این کار شما اشتباه است و جبران کنید
غیر قابل انتشار: ۰
در انتظار بررسی: ۱
انتشار یافته: ۱
لابد خود خدا و پیغمبر و ائمه اطهار هم العیاذ بالله بی تربیتند!خدا بی تربیت است که دشمنانش را کمتر را چهارپا می داند یا آنها با سگ و
خر مقایسه می کند.
رسول الله صلی الله علیه و آله لابد بی تربیت است که مروان حکم را الوزغ
بن الوزغ می نامد.
امام حسین علیه السلام لابد بی تربیت است که دشمنش را رسما حرامزاده می
نامد. الا الدعی و ابن الدعی ترکنی بین السله و الذله و هیهات من الذله.
می دانید مشکل نویسنده چیست؟ اینکه فکر می کند این خود کلمات هستند که
خوب و بد دارند و مثلا استفاده از فلان کلمه کار بدی است!
حال اینکه کلمات به خودی خود بد و یا خوب نیستند و تنها زمانی بد هستند
که به ناحق به کار بروند و به کسی به دروغ نسبت داده شوند یا حرفی زده
شود که قابل اثبات نباشد. مثلا اگر کسی را فحش دهید که حرامزاده است باید
یا این ادعا را ثابت کنید یا به خاطر تهمت زدن زنا به مادر آن شخص مطابق
حد شرعی تازیانه بخورید.
اما وقتی کسی مثل زیاد بن سمیه و ابن مرجانه حرامزاده هستند و این مساله
برای مردم مسلم است کجای استفاده از این کلمه بد است؟