به گزارش تابناک تبریز ، روابط باکو و آنکارا برای هر دو طرف بسیار مهم است. برای ترکیه نوعی افزایش عمق استراتژیک محسوب می گردد ، آنهم در کنار رقبایی مانند ایران و روسیه. از طرفی باکو مطمئن است که با نزدیکی به ترکیه ، می تواند تا حدودی از شر روس های حامی ارمنی ها در امان باشد. موضوع مهم ایجاد پایگاه نظامی در نخجوان بیش از 8 سال است که در رسانه های تحلیلی استان و کشور مشاهده می شود اما هیچ گاه رنگ واقعیت به خود نگرفته است.اما چرا؟
استقرار پایگاه نظامی ترکیه در آذربایجان از جهتی می تواند پاسخ آنکارا و باکو به تمدید قرارداد استقرار پایگاه نظامی روسیه در منطقه گیومری ارمنستان باشد این قرارداد نظامی با حضور مدودف وسرکیسیان رییسان جمهوری روسیه و ارمنستان در ایروان امضا شد و علاوه بر افزایش مدت استفاده روسیه از این پایگاه را از 25 سال به 49 سال,استفاده از امکانات آن علاوه بر اهداف روسیه در جهت تامین اهداف امنیتی ارمنستان نیز مقرر گردیده است .
در آخرین ماه سال ۲۰۱۳ ولادیمیر پوتین با سفر به ایروان ضمن امضای ۱۲ توافقنامه برای افزایش همکاری‌های دو کشور در زمینه‌های امنیتی ، اقتصادی و انرژیکی، قیمت گاز صادراتی با ارمنستان را از ۲۷۰ دلار برای هر هزار مترمکعب به ۱۸۹ دلار کاهش داد و از سویی خواستار بزرگ‌تر شدن پایگاه نظامی مورد استفاده روسها در این کشور شد. این همان حمایت جامع و مانع روسیه از ارمنی هاست که می تواند دلیل محکمی برای ترک ها باشد تا در نخجوان و در مقابل پایگاه نظامی روس ها پایگاه بزنند. اما قانون اساسی آذربایجان چنین اجازه ای را برای کشور ثالث قایل نشده است.
اما این به معنای پایان روابط ترکیه با آذربایجان نیست وهرگز نمی تواند باشد.هرچند آذربایجان قصد داشت گاز مورد نیاز نخجوان را در آینده از طریق ترکیه به نخجوان تامین کند امری که دیگر نیاز این کشور به سواپ گاز ازطریق ایران را هم مرتفع می نمود، اما این کار را هم نکرد. آذربایجان بازی را با هوشمندی مدیریت می کند.
آذربایجان به این راحتی ها نمی خواهد کشور دوست، ایران را هم از دست بدهد ، این دومین دلیل عدم اجازه برای تاسیسس پایگاه توسط ترک ها در نخجوان است.
اما از طرف دیگر بیش از ۲۰ کمپانی ترک در آذربایجان در حوزه‌های نظامی و امنیتی مشغول فعالیت هستند و از سال ۱۹۹۲ تا کنون بیش از ۱۰۰ معاهده در حوزه‌های نظامی و دفاعی بین دو کشور منعقد شده است.
آذربایجان حتی ، سهم اسرائیل را هم نادیده نگرفته است .در 29 آذرماه 95 نیز جمهوری آذربایجان و رژیم صهیونیستی قرارداد خرید سلاح را به ارزش حدود 5 میلیارد دلارامضا کرده‌اند. باکو به خوبی دریافته است که نزدیکی به رژیم غاصب صهیونیست می تواند برگی برای معامله با ایران منظور شود. ایرانی که روسها را در مقابل امریکا به خود نزدیک می یابند اما از طرف دیگر اجازه تاسیس پایگاه به ترک ها را نمی دهد تا ایران را هم بکلی از دست ندهد.