هر روز در لایه های اجتماعی این کشور آتناهایی مورد تجاوز و یا آزار و اذیت جنسی قرار می گیرند اما چون به مرحله قتل و دادگاه و .. نمی رسند اهمیتی نمی یابند. تنها قربانی حادثه است که عمری با خفت و تحقیر درونی خویش به جامعه ای که آن حادثه را برای او رقم زده نومیدانه می نگرد.
آتنا چرا قربانی هوسرانی مردی خیره سر و لذت جووی بی بند و بار می شود. چرا در این کشور ستایش ها و .. رسانه ای می شوند ان موقعی که به قتل رسیده اند و مردم برای خون خواهی معصومانه /انها در مقابل دادگاه ها صف بسته اند.
ریشه خشونت اجتماعی موجود در کشور شاید قابل بررسی های جدی تری باشد اما یکی از مهمترین ریشه های آن عدم آموزش مهارت های اجتماعی است. از این بگذریم که اساسا اگر عاملین این نوع جنایات تقوی و خویشتنداری نفس بلد بودند هرگز این نوع اتفاقات رخ نمی داد. اما عدم آموزش به کودکان و فرزندان مان زمینه ساز بروز چنین حوادثی است.
اگر آتنا ها می آموختند که در مواجهه با چنین افرادی حتماوالدین خود را در جریان بگذارند نرخ آزار و اذیت جنسی به مراتب کمتر بود. واقعیت آن است که آزار و اذیت ها یکباره نیست ودر واقع در طول زمان های مدید رخ می دهد.ا ما اغلب خردسالان چون برایشان این مساله طرح و آموخته نشده است از بیان چنین مسائیلی شرم بی جایی دارند.
باید این نکات وراه حل های مواجهه با آن به کودکان آموخته شود. آتنا قبل ها نیز مورد آزار آن مرد شیاد بوده است اما حیای دختران معصوم این سرزمین مانعی می شود برای پیش گیری از چنین رخ دادهایی.
ریشه دوم این حوادث عدم قاطعیت دستگاه قضایی با موضوع آزار و اذیت جنشسی است. هرچند در این زمینه شرعیات نیز سخنان بسیاری دارد اما تجربه کشورهای پیشرفته که در گرداب مدرنیزاسیون چنین تجاربی را بیشتر دیده اند ، شاید برای ما نیز آموزنده باشد.