گزارش اقتصادی تابناک تبریز
کد خبر: ۵۲۲۹۹۶
تاریخ انتشار: ۲۱ آبان ۱۳۹۶ - ۱۱:۴۸ 12 November 2017
برای رد یا اثبات یک اظهار نظر سیاسی نیازمند تحقیقات جامع و گسترده ای هستیم ، حتی بیشتر از آن چیزی که  برای رد یا اثبات یک گزاره علمی نیازمند باشیم. چرا که گزاره های سیاسی در بستر سیالی طرح می شوند و اغلب نیز با تعابیر و سوء تفاهم هایی همراه هستند و یا عمدا همراه می شوند.

 
 
اظهارات استاندار جدید استان را باید مجرایی برای تبادل افکار دانست تا مجالی برای دستمایه سیاسی قرار دادن ان . بنابراین نگارنده از منظری دیگر به آن بحث ها ورود کرده و مطلوب نهایی خود را به معرض قضاوت می گذارد چرا که حقیقتا آنچه که توسعه  ما بدان نیازمند است نه منابع مادی ، بلکه دولت نوساز است نه دولت فربه.
 
متهم ردیف اول بانکهای خصوصی
 
خدابخش استاندار آذربایجان شرقی هفته قبل در مراسمی با حضور وزیر کار رفاه و تعاون یکی از دلایل مهم عدم توسعه اقتصادی استان را همکاری نکردن بانک ها دانست. او البته هم بانکهای خصوصی و هم بانک های دولتی را در این اتهام به یکسان نواخت :او معتقد است :منابع اصلی مردم در بانک های خصوصی است و بانک های خصوصی نیز هیچ نقشی در توسعه استان ندارند و در مورد بانک های دولتی نیز یا بخشنامه ها ابلاغ نشده و یا منابع در اختیار ندارند.
 
البته بی مقدار هم بانک ها را مورد انتقاد قرار داده و می داند و می گوید بانک ها بخصوص خصوصی ها همراه توسعه هستند چرا که تعداد زیادی از واحدهای تولیدی با مشکل تامین سرمایه در گردش مواجه هستند، بانک ها منابع خود را وارد چرخه تولید نمی کنند و آنها را در بسترهای خارج استان سرمایه گذاری می کنند.
 
الگوی توسعه بدون نفت
برای اینکه تلاش نمائیم تا ادعای هواداران تفکر بانک ستیزی را به چالش بکشیم بد نیست به الگوهای توسعه بدون اتکا به خام فروشی نگاهی بیندازیم تا متوجه شویم که گیر کارمان کجاست ؟
 
ژاپن=128 میلیون نفر جمعیت دارد یعنی  1.6 برابر جمعیت ما . بنابراین میزان مصرف کالا و .. نیز حتما باید به همان مقدار بیشتر از ما باشد . متاسفانه این گزاره دوم صحیح نیست و میزان مصرف بسیاری از مواد غذایی در ژاپن بسیار کمتر از کشور ما و به تبع آن استان ماست .
برای ایجاز در انتقال مطلب فورا به شاخص های مدیریتی دو کشور رجوع می کنیم.می دانیم


تولید ناخالص داخلی در ژاپن 5 تریلیون دلار و در ایران این رقم به  نیم تریلیون دلار هم نمی رسد . یعنی ژاپن 10 برابر ما تولید ثروت دارد. این در حالی است که تعداد مدیران دولتی ژاپن، 12 هزار نفر  و تعداد مدیران دولتی ایران 247 هزار نفر  است یعنی ( 20 برابر ژاپن). از اینها مهمتر رتبه شاخص ادراک فساد از 100نمره ژاپن،   77 نمره  و ایران ،  25 نمره کسب می کند. این یعنی اینکه هرچند دولت ما به اندازه 20 برابر از دولت آنها بزرگتر است و متاسفانه شاخص فساد در کشور ما بسیار قوی تر از ژاپن است اما تولید ثروت ما در این کشور 1 دهم آنها نیز نیست. این سه گزاره در کنار هم ادعا می کنند که یکی از دلایل عدم توسعه ما همین فربه بودن دولت است. البته برای رد ادعای آقای استاندار و نمایندگان مجلس به داده هایی که دکتر مومنی ارائه می کنند نیز نگاه می کنیم.
 
وی می گوید :از ۱۳۸۵ تا ۱۳۹۰ بالغ بر ۶۰۰ میلیارد دلار به اقتصاد ایران تزریق شده است اما خالص فرصت‌های شغلی ایحاد شده در این دوره در بخش صنعت منفی ۴۱۵ هزار نفر بوده است؛ مفهوم خالص فرصتهای شغلی یعنی جمع جبری شغل‌های ایجاد شده و شغل‌های نابود شده.
 
باید دقت کنیم همه مسائل توسعه استان را به مساله نقدینگی و تسهیلات بانکی گره زدن خود گناهی نابخشودنی و احتمالا آدرسی اشتباه است که می تواند دست اندرکاران توسعه استان را گمراه کند.
اشتراک گذاری
نظر شما
نام:
ایمیل:
* نظر:
* :
آخرین اخبار