اردوغان پس از 15 سال با بزنگاهی حساس و سرنوشت ساز روبه رو شده که علاوه بر تعیین تکلیف برای حزب عدالت و توسعه، آینده جامعه ترکیه را نیز رقم خواهد زد. قرار بود انتخابات ترکیه در سال 2019 برگزار شود اما اردوغان بدلیل تصور ضعف اساسی مخالفان و پیروزی آسان، خواستار برگزاری انتخابات زودهنگام شد. اما به نظر می رسد اوضاع و شرایط به آن مطلوبیتی که اردوغان تصور می کرد نباشد و احتمال اینکه هم در انتخابات پارلمان و هم ریاست جمهوری چالش هایی برای عدالت و توسعه بوجود آید دور از ذهم نمی باشد. بخصوص این که شرایط اقتصادی چندان روبه راه نمی باشد و ارزش لیر ترکیه از آغاز سال میلادی حدود 20 درصد کاهش داشته اما نکته مهم این است که اردوغان ثابت کرده بازی سیاست را در جامعه متکثر ترکیه بلد است و به هر طریقی شده در نهایت او پیروز انتخابات خواهد بود؛ هر چند که ممکن است این پیروزی با تاخیر بدست آید. البته تداوم وضعیت اضطراری بعد از کودتای نافرجام 2016 موجب شده تا درباره سلامت و صحت انتخابات از هم اکنون حرف و حدیث هایی بوجود آید.

رقبای اردوغان چه کسانی هستند؟

برای کسب مقام ریاست جمهوری در ترکیه شش نفر نامزد شده اند تا با همدیگر رقابت داشته باشند. هر کدام از نامزدها برای تصدی ریاست جمهوری باید بیش از 50 درصد آرا را بدست آورد. اگر چنین اتفاقی در مرحله اول رخ ندهد دو نفر که بیشترین آرا را بدست آورده اند در مرحله دوم که حدود دو هفته بعد می باشد شرکت خواهند کرد.

مهمترین نامزد انتخابات ریاست جمهوری اردوغان می باشد که در صورت پیروزی در انتخابات با توجه به تغییر نظام سیاسی به قدرت بلامنازع ترکیه تبدیل خواهد شد. البته این امر زمانی به صورت کامل محقق خواهد شد که حزب عدالت و توسعه بتواند در رقابت های پارلمانی نیز پیروز شود. اردوغان برای پیروزی در انتخابات بر فاکتورهایی چون توسعه ترکیه در دو دهه اخیر، سیاست مذهبی و ملی گرایانه، ضدیت با اسرائیل و ادامه روابط خارجی تهاجمی و نظامی گرایانه تاکید کرده است.

نامزد حزب مردم جمهوری خواه، محرم اینجه یکی از قانونگذاران صریح اللهجه است که مخالفان اردوغان حساب ویژه ای روی او برای به چالش کشیدن آک پارتی باز کرده اند. البته پاشنه آشیل اینجه کم تجربگی او در عرصه سیاست می باشد که اردوغان بر روی همین نقطه تمرکز کرده تا به جامعه ترکیه بقبولاند او سکاندار خوبی برای آنها نخواهد بود. اینجه بر جذب آرا جامعه سکولار ترکیه حساب ویژه ای باز کرده و طرفدار تغییر سیاست خارجی سخت افزاری ترکیه و پایان جنگ سوریه و بازگشت آوارگان می باشد.

بیشتر بخوانید:

آیا فصل جدیدی در انتظار ترکیه است؟

مواجهه اردوغان با بزرگترین چالش خود در انتخابات ترکیه

اخیراً محرم اینجه با صلاح الدین دمیرتاش، نامزد حزب کردی دموکراتیک خلق که در زندان بسر می برد دیدار داشته است. مسلماً سمت و سوی این دیدار کنار زدن اردوغان و عدالت و توسعه از قدرت بوده است. جمعیت کردهای کشور ترکیه حدود 15 درصد می باشد و دولت تلاش دارد تا دمیرتاش را به عنوان نامزد حزب پ.ک.ک معرفی نموده تا از آن به نوعی سلب مشروعیت نماید.

کردهای ترکیه برای ورود به پارلمان ترکیه باید حد نصاب لازم یعنی 10 درصد را بدست آورند. انتخابات قبلی ثابت کرد که آرای مناطق کردنشین ترکیه بین حزب دموکراتیک خلق و عدالت و توسعه تقسیم می شود. به همین دلیل اردوغان حساسیت ویژه ای بر روی این موضوع دارد و تلاش خواهد کرد تا چنین حد نصابی هرگز بدست نیاید؛ اتفاقی که در انتخابات قبلی نتوانست از وقوع آن جلوگیری کند.

نامزد دیگر مرال اکشنر می باشد از اعضای سابق حزب حرکت ملی می باشد که با تشکیل حزب خوب به جنگ اردوغان رفته است. حزب حرکت ملی بر اساس مبانی ناسونالیستی خود مشکل چندانی با حزب عدالت و توسعه ندارد و به همین دلیل بود که اکشنر از این حزب جدا شد.

دو نامزد دیگر ریاست جمهوری ترکیه دوغو پرینچک از جناح چپ ناسیونالیست موسوم به حزب وطن و تمل کرم‌اوغلو از حزب سعادت هستند. حزب سعادت ریشه در دوران نجم الدین اربکان، نخست وزیر سابق ترکیه دارد.    

تاملی در آرایش انتخاباتی اخیر ترکیه بیانگر این امر است که صف بندی احزاب و جریانات سیاسی بر اساس موافق یا مخالف بودن با اردوغان شکل گرفته و مخالفان که تلاش دارند تا قشرهای بیشتری از مردم ترکیه را پوشش دهند بشدت خواهان  تقسیم آرا در مرحله اول و اتحاد در مرحله بعد بر روی نامزدی مانند محرم اینجه برای شکست اردوغان می باشند. از سوی دیگر اگر نتایج انتخابات پارلمانی و ریاست جمهوری با هم تفاوت های جدی داشته باشد احتمال اینکه جامعه ترکیه درگیر دوره ای بی ثباتی و آشفتگی شود وجود دارد.