«علی تاجرنیا»، فعال اصلاح‌طلب و از نمایندگان مستعفی مجلس ششم طی اظهاراتی که خبرگزاری دولتی ایرنا آنها را منتشر کرد درباره ناکارآمدی فراکسیون امید و نقش «محمدرضا عارف» در این ناکارآمدی گفته است:
انصافاً آقای دکتر عارف را یک فرد اجرایی قوی می‌دانم که در حوزه درونی دولت، بار مسئول بر دوش ایشان بود. ولی هر کسی را بهر کاری ساختند. در مجلس، اداره کردن فراکسیون، کار فردی است که در طول سالیان کار تشکیلاتی کرده باشد. در واقع کار حرفه‌ای سیاسی است. مانند آقای مهندس نبوی فردی است که کاملاً در مجلس ششم نقش استراتژیک داشتند. ولی در کنار این موضوع، قابلیت‌های آقای عارف را نباید فراموش کنیم. ولی این کارها در تخصص ایشان نبود و افرادی که در لیست امید بودند، آنها هم در حوزه خودشان نبودند.
او تصریح می‌کند:
«بنابراین ناکارآمدی را صرفاً نباید در شخص عارف بدانیم. همان‌طور که نظام و نهادهای نظامی آقای روحانی را پذیرفتند، به همان شکل هم آقای عارف را پذیرفتند و اشخاصی را نپذیرفتند!»[4]
*تقلای تاجرنیا برای پیشبرد پروژه «عبور از روحانی» و اصرار او برای اینکه آقایان روحانی و عارف را گزینه مورد علاقه نهادهای نظامی کشور و نه گزینه اصلاح‌طلبان جلوه دهد، دیدنیست...
و این تقلا درحالی است که کنایه مشهور رئیس‌جمهور درباره «دولت باتفنگ» و انتقادات او از رزمایش‌های موشکی کشور هنوز در اذهان عمومی پژواک دارد.
تاجرنیا همچنین گویا در این تصوّر است که مردم تبلیغات اصلاح‌طلبان برای «لیست امید» را در انتخابات سال 94 فراموش کرده‌اند و یادشان نیست که چپ‌ها می‌گفتند اگر کسی منتظر بهبود اوضاع اقتصادی و مثلا لغو سربازی است باید به لیست امید رأی بدهد و هرکس هم به ما رأی نداده دچار عقب‌افتادگی سیاسی است!
همچنین است که به آقای تاجرنیا یادآوری می‌کنیم زمانی را که اصلاح‌طلبان می‌گفتند ما «فدائیان روحانی» هستیم، ما «تضمین روحانی» هستیم، روحانی حتی اگر نخواهد هم ما به زور از او حمایت می‌کنیم و اصلاح‌طلبان به راهی می‌روند که روحانی نشان دهد.
و از همه مهمتر «تَکرار می‌کنم» خاتمی به وضوح هرچه بیشتر نشان می‌دهد که رئیس‌جمهور روحانی گزینه مورد موافقت نهادهای نظامی بود یا گزینه صریح و مؤکد اصلاح‌طلبان!
یادآوری این نکته هم ضروریست که نهادهای نظامی کشور بر اساس قانون و بر اساس تکلیف ولایی و شرعی، حق دخالت سازمانی در انتخابات و تعیین گزینه را ندارند و هیچ سندی هم از حمایت سازمانی آنها از یک کاندیدای خاص در هیچ دوره‌ای از انتخابات وجود ندارد.
به سخن دیگر اینکه آقای تاجرنیا باید به دنبال راهی بهتر و قابل اثبات‌تر برای فرار اصلاح‌طلبان از مسئولیت پاسخگویی و مقصّرتراشی از بابت ناکارآمدی دولت و فراکسیون امید باشد.