یادداشت؛ دکتر حمید منجم
یکی از وجوه ممیزه افراد استراتژیسین ، افق نگاه طولانی مدت آنهاست بطوریکه افق ذهنی آنها بجای یکی دوسال آینده ، دهها سال آینده را رصد کرده و نسبت به آن اهداف و روش هایی را ترسیم می نماید.اغراق آمیز نیست که بگوئیم یکی از افرادی که در کشور ما این خصیصه را داراست، دکتر محسن رضائی است.
کد خبر: ۸۰۱۹۳۳
تاریخ انتشار: ۱۰ آذر ۱۳۹۸ - ۱۴:۴۰ 01 December 2019
نگاه راهبردی آقا محسن
 

یکی از وجوه ممیزه افراد استراتژیسین ، افق نگاه طولانی مدت آنهاست بطوریکه افق ذهنی آنها بجای یکی دوسال آینده ، دهها سال آینده را رصد کرده و نسبت به آن اهداف و روش هایی را ترسیم می نماید.اغراق آمیز نیست که بگوئیم یکی از افرادی که در کشور ما این خصیصه را داراست، دکتر محسن رضائی است. وقتی به شکل گیری سپاه و افق تشکیلاتی آن مینگریم متوجه رویکردی کاملا تیزبینانه و آینده نگر هستیم که توانسته در بستر زمان کالبدی مناسب برای ایفای نقش های مختلف باشد و با تغییر پارادایم ها مقابله و موفق عمل کند. سپاهی که وقتی حکم فرماندهی آن به آقا محسن داده شد، در حد یک کاغذ میتوانست تعریف شود ولی ایشان با درایت مدیریتی و انتخاب های صحیحشان به کمک نسل بی ادعا این کشور، این مجموعه را در ابعاد مختلف طراحی و به صورت یکسان رشد داد که اکنون تکنولوژی موشکی و هوا فضا از یک سو و توان قرار گاه خاتم الانبیا(ص) از سویی دیگر در کنار دانشگاه امام حسین و تکنولوژی قایق های تندرو سپاه حیرتی بر جهانیان میباشد.


اگر از سپاه و افق تیزبینانه و آینده نگر ایشان در سازماندهی آن بگذریم ،وقتی به سال 84 که آقا محسن چند روز مانده به رای گیری به نفع ملت ایران کناره گیری کرد برمیگردیم، ایشان در ایام انتخابات ریاست جمهوری گفت ؛ زمانی که من در سپاه بودم ، به این جمع بندی رسیدم که بعدها ( در دهه های آتی) نظام جمهوری اسلامی در حوزه اقتصاد دچار مشکلات مهمی خواهد شد و بنابراین تصمیم گرفتم از سپاه خارج شوم و اقتصاد بخوانم .

بله ، پیش بینی آقا محسن در دهه 70 کاملا درست بوده است و امروز حتی بچه دبستانی های این مملکت هم می دانند که مشکل اصلی کشور ما اقتصاد و مدیریت کلان آن است. اراده جمهوری اسلامی می تواند کشور در حال نابودی(سوریه ویمن) را علیرغم فشار دهها کشور قدرتمند سرپا نگه دارد. امروز بدون اغراق پاسخگوی تمامی معادلات استراتژیک و ژئوپلتیک منطقه خاورمیانه هستیم،


اما برای اصلاح قیمت یک فقره کالا(بنزین) چنان دچار بحران میشویم که اگر کسی سایر ابعاد قدرت کشور ما را نادیده بگیرد خیال می کند با یک کشور بسیار ضعیف و عقب مانده طرف است . بر این عقیده نیستم که فقط محسن رضائی از چنین شم استراتژیکی برخوردار بوده است ، نه، به فرمایشات مقام معظم رهبری و نامگذاری سالهای دو دهه اخیر توجه کنید. ایشان نیز با درایت خاصی در صدد بوده اند تا توجه افکار عمومی و مسئولین کشور را به این مقوله جلب نمایند که پاشنه آشیل نظام نه در بعد نظامی گری ، نه در بعد سیاسی ، بلکه در بعد فرهنگ و به ویژه اقتصادی است. طرح گفتمان اقتصاد مقاومتی هم در این راستا بود که متاسفانه توسط دولت های سابق و حاضر ، فقط در حد یک سند تشریفاتی کاربردی شد.


وقتی به بیانیه گام دوم انقلاب و از سویی به سخنرانی ها و دغدغه های محسن امام طی این 15 سال توجه میشود، همسویی و تشابهی بسیار قابل لمس است، و گویی همین دغدغه ها طی سندی بالادستی طراحی و اتخاذ شده است و این نشان از تشابه نگاه راهبردی و غرابت ذهنی ایشان با مقام معظم رهبری دارد.


یکی از نکاتی که آقا محسن به آن تاکید داشته و دارد جوانگرایی و علم استفاده از پنجره جمعیتی و اعتماد به این ظرفیت عظیم کشور است که طی سال های اخیر یکی از دغدغه های اصلی رهبرمان بوده است.


در دیدار اخیر مقام معظم رهبری با فعالین اقتصادی ، ایشان لب مساله اقتصاد را کاملا بصورت عیان اظهار نمودند که باید به سمت تولید ثروت برویم. کلمه ای که متاسفانه آن قدر سیاسیون بی خاصیت آنرا ملعبه شعبده بازی های خود قرار داده اند که کمتر کسی جرات اظهار آن را دارد. ایشان گفتند:

ثروتمند کردن جامعه، افزایش ثروت ملی، گسترش رفاه عمومی و توزیع عادلانه منابع عمومی در اسلام، یک ارزش است که با تحقق این نگاه در عین وجود تفاوت در جامعه، شکاف طبقاتی به‌وجود نخواهد آمد.

باز اگر به ایام سابق برگردیم، آقای رضایی در سالهای 88 و 92 نیز اصرار عجیبی بر مساله تولید داخل و بالاتر از آن تکیه بر توان داخلی (اصطلاحا نگاه به درون) داشت ، مساله ای که امروز رهبری آن را به درستی فریاد می زند . رهبری بار ها بر تقابل دو دیدگاه نگاه به درون و نگاه به غرب پرداخته و اذعان کرده اند که در این دنیای آشفته تنها رمز موفقیت ما نگاه به درون و استفاده از فرصت های طلایی پیشرفت است . در سخنرانی چند روز پیش نیز فرمودند :

سیاستهای تکیه بر توان داخلی باید آنچنان محکم و استوار باشد که اگر تحریم ها هم برداشته شد، به این سیاستها آسیبی وارد نشود.

داستان اقتصاد ، داستان تیزبینی و نگاه راهبردی است. اگر در دهه های گذشته خبره های این عرصه ، امکان به فعلیت رساندن طرح ها و برنامه های خود را داشتند ، یقینا امروز شرایط بسیار متفاوت می بود . هرچند در این میان ، گذر زمان بود که بعنوان یک قاضی عادل اثبات نمود چه کسانی درد اصلی جامعه را پیشاپیش پیشگوئی کرده بودند و در صدد درمان آن بودند اما متاسفانه شرایط به گونه ای رقم خورد تا جامعه از توان آنها بی بهره باشد.

 یادداشت؛ دکتر حمید منجم تحلیلگر و مسائل سیاسی

اشتراک گذاری
نظر شما
نام:
ایمیل:
* نظر:
* :
آخرین اخبار