ابدا اعتقادی ندارم که عدد 13 نحس است و این جمله را خرافه می دانم. یکی از بهترین 13 هایی که تاریخ بشر داشته است 13 رجب است که خود به تنهایی یک تاریخ است و نیازی به شرح اضافه نیاز ندارد.لذا ، اینکه برخی های میگویند روز 13 فروردین را از خانه به بیرون می رویم تا نحسی این روز از بین ببرد خرافه ای بدترکیب تر است .
البته به رسم چند دهه اخیر روز 13 فروردین یک کارکرد دیگری هم در ذیل مسمی شدن بنام روز طبیعت یافته است ، یعنی روزی که مردم با حضور در طبیعت می خواهند این نعمت الهی را عزیز بدارند و از آن محافظت کنند .اما لزومی ندارد مجدداآنچه در سنوات ماضی ، این ملت بر سر طبیعت آورده اند را مرور نمائیم.
متاسفانه هموطنان مان سابقه خوبی در این زمینه از خود بجا نگذاشته اند و اجمالا خاطره ای که از روز به اصطلاح طبیعت برای جامعه باقی می ماند تخریب طبیعت بود. صحنه زباله های رها شده در لب ساحل ها ، پارک ها ، تفرج گاه ها ، نهرها و پایه کوه ها و دشت ها ، صحنه های زجر آوری بودند که شاهدش بودیم . جالب اینکه این صحنه ها و تخریب ها در روز طبیعت اتفاق می افتاد. امسال اما برای نخستین بار به مدد خشم طبیعت (کرونا) مردم کاری به کار طبیعت نداشتند و همین امروز ، طبیعت بهترین تجربه خود از همزیستی با مردم ایران را در طول دهه های اخیر دارد تجربه می کند . بنظرم علیرغم درد و آلام مردم جهان که بر اثر شیوع بیماری (احتمالا طغیان طبیعت علیه بشر) ساری و جاری شده است ، طبیعت بهترین 13 فروردین خود را تجربه می کند.
نکته:
این مطلب را در عصر روز 13 فرودین می نویسم و گزارش رسانه ها و مشاهدات میدانی خودم حکایت از آن دارد که مردم تبریز با جدی گرفتن هشدارهای بهداشتی بیشترین همکاری را با مسئولین ذیربط در عدم حضور در فضای سبز و پارک ها داشته اند و خیابان ها اغلب فاقد عبور و مرور گزارش می شود . از این بابت نیز باید قدردان همکاری مردم تبریز و سایر شهرهای استان باشیم.