«در ازل پرتو حُسنت ز تجلی دم زد
عشق پیدا شد و آتش به همه عالم زد
با تقدیم سلام و تحیت به محضر همه شما فرهیختگان و اندیشمندان داخل و خارج کشور که دعوت صمیمانه دانشگاه آزاد اسلامی را به گرمی پذیرفتید و با ابراز خوشوقتی و سپاسگزاری از حضور فرخنده شما صاحبنظران، حافظپژوهان، ادیبان و هنرمندان در مراسم برگزاری همایش بینالمللی بزرگداشت سرحلقه رندان جهان خواجه شمسالدین محمد حافظ شیرازی. خدای بزرگ را سپاس میگوید که همت سالکان طریق و رهروان منازل عشق و معرفت را بدرقه راهمان ساخت و پرتو حُسنش پرده پندار بردرید، تا نقاب از سراندیشه گُشوده آید و با ایراد سخنان بکر و مشحون از دقایق علمی و هنری و عرضه مقالههای سخته و دلنشین، تشکیل نشست نسخهشناسی و تمهید فرصت پرسش و پاسخ و نیز اجرای برنامههای هنری و ذوقی، فرهنگ جمعی جهان تقویت شود و به مدد تحری حقیقت، اصل شریف صلح و تفاهم که بهگفته خواجه شیراز غرض اصلی و اساسی شرف صُحبت جانان و آشنایان طریق عشق است حاصل آید و جنگ هفتاد و دو ملت به فراموشی سپرده شود:
از دل و جان، شرف صُحبت جانان غرض است
همه آنست وگرنه دل و جان این همه نیست
این رند خشت زیر سر نهاده و بر تارک هفت اختر برنشسته، خلاصه فرهنگ ایران از عهد گاثاها تا دوران اسلامی و نماینده خرد جمعی جهان است و تلقی هنری او از عرفان، حکمت، فلسفه، دین و الهیات و دفاع راستین او از ارزشهای اخلاقی و اصل متعالی آزادی و آزادگی، وی را از همه اقران و اماثل، ممتاز و متمایز ساخته است.
در اندیشه ناب و فراهنجار حافظ- که از رهگذر ایهامهای هنری از زبان معمول و متداول فاصله گرفته است، مفاهیم و معانی گسترده و چندمعنایی را در ساحت غزلهای رندانه و عارفانه خویش متجلی ساخته است - هنر و معرفت را اساس آفرینش شناخته و این موهبت متعالی را ورای هر نوع جمود و تحزب دانسته است و با صراحتی تمام میگوید:
قلنداران حقیقت به نیم جو نخرند
قبای اطلس آنکس که از هُنر عاریست
فاش میگویم و از گفته خود دلشادم
بنده عشقم و از هر دو جهان آزادم
حافظ این گوینده فرازمانی و مکانی، حافظه تاریخی و ملی ایرانیان است و با اندیشههای بلند خود، عزت و عظمت این ملت بزرگ را رقم زده است.
مهندسی واژگان و شیوه بهکارگیری ترکیبهای بدیع در غزلهای خواجه، وی را چشم و چراغ مردم ایران و خسرو شیریندهنان و شاخ شمشادقدان ادب فارسی ساخته است، تا آنجا که با دلی سرشار از صفا و برکنار از هرگونه خودخواهی و تعزز میگوید:
به شعر حافظ شیراز میرقصند و مینازند
سیهچشمان کشمیری و تُرکان سمرقندی
شعر حافظ، مثل اعلای شیوایی سُخن و نشاندهنده اوج توانایی زبان فارسی در شرح «حدیث آرزومندی» است:
سحر با باد میگفتم حدیث آرزومندی
خطاب آمد که واثق شو به الطاف خداوندی
او که به راستی در آغوش عرفانی ناب، وارستگی آموخته، اینک بنگرید که چگونه عشق کیمیاکارش، پیوند با دلدار را بدو میآموزد و توصیه میکند:
دعای صُبح و آه شب، کلید گنج مقصود است
بدین راه و روش می رو که با دلدار پیوندی
دانشگاه آزاد اسلامی با الهام از خرد جمعی جهان و ارزشهای معنوی مشترک از طریق برگزاری دو همایش بینالمللی بزرگداشت اندیشههای مولانا جلالالدین محمد بلخی (1388) و حکیم ابوالقاسم فردوسی (1390) و نشر چهار جلد ویژهنامه یا مجموع مقالهها، توفیق یافت گامهایی مؤثر در جهت تقریب مذاهب، سازگاری اندیشهها و تألیف دلها بردارد، تا جانهای مشتاق، فرصت تجلی یافته، بارقههای معنویت و اخلاص را بر در و دیوار وجود فرو ریزند.
اینک که نوبت وصل، بر بام سر حلقه رندان جهان نواخته آمده و گویی قُدسیان نیز چون شما هُنرمندان و هُنرستایان، شعر فاخر حافظ را که زبان عشق و حیات و حرکت است و مُنادی جهان غیب، زمزمه میکنند، امید واثق دارد که برنامههای این همایش در تهران و شیراز (15 تا 18 اردیبهشت ماه 1394 برابر با 5 تا 8 می 2015) به هدفهای بلند خویش نایل آید، بازار ریاکاری و تفرقه را از سراسر جهان برچیند، جمعیت خاطر برای همه جهانیان به ارمغان آورد و فرشته رحمت الهی و آرامش ابدی بر بام اندیشه جمعی و فرهنگ بشری بال و پر گشاید:
ز فکر تفرقه باز آی تا شوی مجموع
به حکم آن که چو شد اهرمن، سُروش آمد
نفاق و زرق نبخشد صفای دل حافظ
طریق رندی و عشق اختیار خواهم کرد»