به گزارش شبکه راه دانا به نقل از صبح توس، چند روز است که در بعضی از نشریات و سایتها تبلیغات برنامه طنزی در سالن صبا به در ایام عید فطر منتشر شده است.
در این باره ذکر چند نکته بااهمیت است:
۱ – هزینه کردن از بزرگان دین و علما و مقام معظم رهبری برای توجیه رفتار
ضداخلاقی و غیردینی، بخشودنی نیست. اولویت همیشگی اولیا دین، ارزشهای الهی
است.
مقام معظم رهبری بارها از جمله در دیدار با اعضای گروه اجتماعی سازمان صدا
و سیما فرمودهاند: شما باید نگاه کنید ببینید ارزشهای اسلام و انقلاب
چیست؛ این ارزشها را بهدست بیاورید؛ شوخی و خندهمان هم باید در این جهت
باشد (۲۹ بهمن ۱۳۷۰).
همچنین رهبر معظم انقلاب در دیدار اخیرشان با دانشجویان پس از ذکر خاطره
سید قطب درباره یک کلیسای کذایی!، فرموند: اگر قرار است که ما جوان را به
فسق و فجور و عیش و عشرت و موسیقی حرام و از این قبیل چیزها بکشانیم، خب
چرا اسممان را بگذاریم اسلامی؟ این که دیگر اسلامی نیست؛ این غیر اسلامی
است، این ضدّاسلامی است.
۲ – شایسته است متولیان فرهیخته فرهنگ شهر و استان هر چه زودتر تدبیری در
مورد اجرای برنامههای فرهنگی بیندیشند و آئیننامهای که استاندار محترم
وعده دادهاند با سرعت بیشتری آماده شود؛ چراکه وقتی مجالی برای ارائه
برنامه فاخر فرهنگی نیست، ظاهراً عرصه برای ترکتازی سودجویان، مسخرگان و
بیهنران ادبناشناس هتاک محیا میشود!
۳ – در اخبار آمده بود که شورای نظارت بر صداوسیما مصوب کرده که مجریان و
خوانندگانی که تصویر خلاف شرع از خود منتشر کنند، برای همکاری با سازمان
دعوت نخواهند شد. بیشک رفتار گذشته کسی که میخواهد افکار عمومی را مخاطب
قرار دهد، و الگوی اجتماعی-فرهنگی شود، بااهمیت است.
با این وصف، از کسانی که احتمالاً برای تأمین منافع مادی خود، مدعی هستند
«آخرین اجرای این گروه در شاندیز معیار اجرای» روز عید فطر در مشهد است،
باید سوال کرد که دهها کلیپ مبتذل و چندشآور و ضداخلاقی-فرهنگی این گروه
که در فضای مجازی منتشر شده را چگونه توجیح میکنند؟ چرا این موارد نباید
ملاک داوری برای صدور یا عدم صدور مجوز قرار گیرد؟
در صورت صحت ادعای مطرح شده از سوی برگزارکننده، از مسئولان فرهنگی شهر
باید پرسید که چرا باید صرفاً یک برنامه و آنهم «برنامه اجرا شده در
شاندیز»، ملاک صدور مجوز قرار گیرد؟ چرا تحقیق بیشتری انجام نشده است؟ آیا
صرفاً اجرای قبلی این گروه در مشهد باید ملاک تصمیمگیری باشد؟ از کی تا
بهحال ذینفع! ادله صدور مجوز و حدود تحقیق را فراهم میکند؟! و اساساً،
آیا مسأله فقط چهار ساعت برنامه روز عید فطر در مشهد است؟
۴ – فرض کنیم در روز عید فطر و در سالن صبا این فرد مانند برنامههای
گذشتهاش، رفتار خلاف ادب و شأن و شرع انجام نداد، خانوادههایی که به صورت
میانگین توان خرید ۲۰۰ هزار تومان بلیط را داشتند، هم در سالن حاضر شدند.
اگر پس از بازگشت به منزل، فرزندان این خانوادهها خواستند برنامههای دیگر
این فرد را در فضای مجازی جستجو کند و برنامههای اخیر آنها در سایر
شهرها را ببینند و به کلیپهایی از این گروه برخوردند که در آن همین فرد
شالی به دور …خود پیچیده! و حرکات چندشآوری انجام میدهد که افراد فاسد در
مراکز فحشا انجام میدهند یا بالیوودی میرقصد؛ دیدند که وقیحانه با یک
بانوی نامحرم وقیحانه شوخی میکند و چهار دست و پا! روی سن به دنبال او
میرود؛ ملاحظه کردند که اسامی مردان و زنان مفسد غربی برده میشود و از
«عرق سگی» ..؛ این خانوادهها چه پاسخی به فرزندانشان دهند؟ اینها مصداق
«شادی سالم» است؟ آیا مسئولان رسانههایی که تبلیغات این گروه ضدفرهنگی را
منتشر میکنند، حاضرند در روز عید سعید فطر این برنامه را به فرزندان خود
عیدی دهند؟
۵ – برجسته سازی این بیهنران که سوابق و عملکرد پیشین آنها به هیچ وجه
قابل دفاع نیست و سوءاستفاده از اعتماد مردم به مکان برگزاری این برنامه
(سالن صبای صداوسیما که شاهد برگزاری صدها مراسم مذهبی و ملی چون یادواره
شهدا، مسابقه قرآن و … بوده) خیانت به فرهنگ و ادب این شهر و استان است.
صداوسیمای محترم استان خراسان رضوی نگذارد که بعضی سودجویان اعتبار و حیثیت
این سالن را به بازی گیرند.
۶ – در این بین، اصرار تجاهلبار بعضی از افراد ذینفعی (مالی) و
آسمان-ریسمان بافی آنها برای توجیه یک کار غلط و تلاش برای لعاب شرعی و
دینی دادن به یک برنامه و چشمپوشی از برنامههای قبلی بیمحتوا و ضدفرهنگی
آنها، تأملانگیز است؛ چرا که وقتی منفعتجویی چشم را کور کند، باید
منتظر هر سفسطهای بود.
چه کسی گفته که ضرورتاً دو وضعیت وجود دارد؛ «عبوس و غمگین» بودن و یا
الزاما با گناه، خندیدن؟ حتی اگر در بهترین شرایط خلاف اخلاق و شرعی در
برگزاری برنامه ۲۷ تیر رخ ندهد، چرا باید مُبلغ رفتارهای سوء قبلی این
گروه در تخریب فرهنگ و حرمتها بود؟
نباید «خنده و شادی خانوادههای مومن» بهانه سودجویی قرار گیرد! خانواده
مومن اهل تحقیق است که چه کسی را الگوی فرزند خود سازد و در چه جلسهای
حاضر شود و مراقب بدآموزیهاست؟
این برنامه در تهران مورد استقبال خانوادهها قرار گرفته است؟! اندک
خانوادههایی که استطاعت پرداخت چند صدهزار تومان بابت بلیط این گونه
برنامه ها را دارند و حاضرند شاهد رقص و حرکات زنانه یک مرد باشند! شواهد
خوبی برای تأیید این گروه نیستند.
۷ – در پوستر و تبلیغات برنامه مذکور خبری از «قطعات نمایشی طنز کوتاه»
نیست! یعنی دو ساعت در اختیار این افراد نیست؟ چرا در تبلیغات به این موضوع
اشاره نشده و درباره کم و کیف مابقی برنامه (که باید بخش اصلی برنامه
باشد) توضیحی داده نشده است؟
۸ – بدتر از همه سکوت مسئولان فرهنگی است و معلوم نیست چرا صادرکننده مجوز
(اداره ارشاد و اسلامی مشهد) پاسخگوی این تصمیم نیست و توضیح نمیدهد.
۹ – در پایان باید گفت اگر از اخلاقی و شرعی بودن برنامه مذکور مطمئنیم و
پاسخگوی پیامدهای فرهنگی معرفی و تبلیغ این گروه در جامعه هستیم، چرا شادی
این جشن را در سالن صبا محبوس میکنیم؟ آن گونه که یکی از رسانهها پیشنهاد
داده بود، این برنامه را از شبکه استانی پخش کنید.
انتهای پیام/