هرمزگان از نظر برخورداری از راههای آسفالته روستایی در رتبه 29 در کشور قرار دارد.
میانگین برخورداری روستاهای بالای بیست خانوار از راه آسفالته در هرمزگان 7 درصد کمتر از میانگین کشوری است.
آسفالت نبودن و فرسوده بودن آسفالتهای موجود باعث شده تا بسیاری از کشاورزان محصول خود را به موقع به بازار نرسانند و امکان تردد و بهره مندی از خدمات بهداشتی برایشان سخت باشد.
ناصر از کشاورزان سیاهو میگوید: طول روستای ما تا جاده اصلی 6 کیلومتر است، اما 10 سال است پیگیر بهسازی این جاده هستیم.
میرزا علی از اهالی روستای بوستانکوه در بشاگرد میگوید: مردم این روستا راه دسترسی ندارند و باید بیش از 6 کیلومتر راه مالرو تا رسیدن به جاده اصلی را طی کنند.
رئیس سابق اداره راه و شهرسازی بشاگرد میگوید: بشاگرد محرومترین شهرستان کشور در برخورداری از جادههای روستایی است.
کمالی میافزاید: از 119 روستای دارای سکنه تنها 19 روستا راه آسفالته دارند که نزدیک 12 درصد روستاهای این شهرستان را شامل میشود.
عبدالله زرهی از ساکنان سیریک هم میگوید: گاهی محصولات ما در روستا به خاطر جادههای خراب و پر از دست انداز روی دستمان میماند و رانندگان حاضر نیستند در چنین جادههایی محصولات را حمل کنند.
مدیرکل راه و شهرسازی هرمزگان میگوید: عمر مفید جادههای آسفالته 8 سال است، اما نزدیک به 50 درصد از جادههای روستایی استان با عمر بیش از 15 سال نیاز به تعمیر و بازسازی دارند.
غلامحسین شیری میافزاید: 118 طرح نیمه تمام در استان وجود دارد که اعتباری بیش از 218 میلیارد تومان برای اتمام آنها لازم است.
وی میگوید: این در حالی است که کل ردیف بودجه در نظر گرفته شده برای راههای روستایی در سالجاری 50 میلیارد تومان است.
معاون راه روستایی اداره کل راه و شهرسازی هرمزگان هم میگوید: بر اساس قانون برنامه پنجم توسعه همه روستاهای بالای 50 خانوار بایستی از جاده آسفالته برخوردار باشند و روستاهای بالای بیست خانوار نیز در اولویت آسفالته باشند.
رضایی میافزاید: 22 درصد از آبادیهای بالای 50 خانوار جاده آسفالته ندارند و نزدیک به 50 درصد از روستاهایی با جاده آسفالته نیاز به تعمیر و روکش آسفالت و ساخت پل دارند.
وی میگوید: نگهداری جادههای روستایی هزینه بالایی دارد و معادل 5 درصد هزینه ساخت برای نگهداری آن استفاده میشود.
به گفته رضایی هزینه نگهداری سالیانه هر کیلومتر جاده 25 میلیون تومان است که در صورت فرسوده بودن آسفالت بالغ بر 120 میلیون تومان برای روکش هر کیلومتر راه روستایی نیاز است.
گران بودن ماشین آلات راهسازی هزینه نگهداری و تعمیر جادهها را افزایش داده است.
شیری مدیر کل راه و شهرسازی هرمزگان میگوید: در سالهای اخیر با توجه به افزایش هزینههای سوخت و استهلاک ماشین آلات راهسازی هزینههای ساخت راهها افزایش یافته است.
علاوه بر ساخت جادههای بسیاری از جادههای آسفالته فعلی علایم راهنمایی و رانندگی در آن نصب نشده و منجر به افزایش تصادفات و خطای دید رانندگان شده است.
میردادی معاون راهداری اداره کل راهداری و حمل و نقل جادهای هرمزگان میگوید: هیچ ردیف اعتباری برای نصب علایم راهنمایی و رانندگی در قانون و بودجه پیش بینی نشده است و از محل درآمدهای استانی برای این کار هزینه میشود.
وی می افزاید: با بالارفتن قیمتهای خرید تابلو و علایم راهنمایی و رانندگی اعتبارات حوزه ایمن سازی و راهداری در استان کاهش یافته است.
نبود علایم راهنمایی و رانندگی ایمنی در جادههای روستایی را پایین آورده است.
فرمانده پلیس راه هرمزگان با اشاره به افزایش حادثههای رانندگی در جادههای روستایی میگوید: از ابتدی امسال 110 فقره تصادف در راههای روستایی رخ داده است که 8 فقره منجر به فوت و 102 فقره به جرح منجر شده است.
سرهنگ علی اسفندانی میافزاید: تصادفات رانندگی در جادههای روستایی 11 درصد تصادفهای رخ داده در هرمزگان است.
وی میگوید: نبود خط کشی، نصب نبودن تابلو، نبود حفاظ در پل ها، کم عرض بودن جادهها و دید پایین مهمترین علت وقوع حادثهها در روستاها است.
سهم پایین هرمزگان در راههای روستایی آسفالته واژگونی خودرو در جاده روستایی در شرق هرمزگان
مشکلات در جادههای روستایی در حالی است که نیمی از جمعیت هرمزگان در روستاها زندگی میکنند و در برخورداری از عدالت اجتماعی و توزیع خدمات تأثیر گذاشته است.
معاون سابق روستایی وزارت راه و شهرسازی بودجه دولتی را ناکافی میداند و میگوید: وزارت راه به تنهایی قادر به این همه فعالیت در راههای روستایی نیست و نیازمند کمک خیرین و نیروهای مردمی هستیم.
سید حسین میرشفیع میافزاید: جادههای کوتاه با مشارکت مردم روستا قابل بهسازی است و راه و شهرسازی ماشین آلات و بخشی از هزینههای آسفالت را پرداخت میکند.
اداره کل راه و شهرسازی برای جذب مشارکت مردم اقدام به راه اندازی انجمن خیریه راه و ترابری (آخرت) کرده است.
وی میگوید: بایستی تعرفه ماشی آلات مورد نیاز پیمانکاران به صفر برسد و پذیرفتنی نیست که قیمت ماشین آلات در هرمزگان سه برابر کشورهای جنوبی حاشیه خلیج فارس باشد.
این کارشناس حوزه راه می افزاید: علاوه بر کارهای پیشنهادی قرار است بخشی از درامد حاصل از فروش سهام شرکتهای دولتی و استقراض 2 میلیارد دلاری به کمک روستاییان آید.
طول راههای روستایی در هرمزگان 9 هزار و 937 کیلومتر است که شامل چهار هزار و 705 کیلومتر راه آسفالته و هزار و 939 کیلومتر راه شوسه و چهار هزار و 456 کیلومتر راه خاکی است.
بیش از 47 درصد از جمعیت یک میلیون و 700 هزار نفری هرمزگان در روستاها ساکن هستند.
انتهای پیام/*