به گزارش تابناک رضوی، دکتر حمید زمانیمقدم در نشست خبری با موضوع «اورژانس و فوریتهای پزشکی در شرایط کرونا» که از سوی روابط عمومی سازمان نظام پزشکی مشهد، در اپلیکیشن کلاب هاوس برگزار شد، اظهار کرد: لازم است در بحرانها با مردم روراست باشیم. در پیک پنجم باید تعامل بهتری با رسانهها اتفاق می افتاد؛ مثلا در پیک اخیر تعداد بیماران و بستریها باورنکردنی شده بود و در فضای سخت افزاری و تخت به مشکل میخوردیم و لازم بود مردم را توجیه کنیم که در بحرانها ممکن است صحنههایی را ببینیم که پیشتر نمیدیدیم، مریضها ممکن است در جایی بستری شوند که قبلا بستری نمیشدند. اگر سخت افزارهای ما محدود است و بیشتر از آن نمیتوانیم خدماتی را ارائه کنیم، به مردم نگوییم که شرایط خوب است، به آنها بگوییم که محتاج کمک هستیم. در بحرانها اعتماد نباید از دست برود، اگر اعتماد از بین رود دیگر نمیتوان از مردم تقاضای همکاری داشت.
وی با اشاره به برخی عکس و فیلمهایی که در پیک اخیر در فضای مجازی منتشر شد؛ گفت: اگرچه این فیلمها بخشی از مشکلات را نشان میداد اما عمدتا مشکلات را بدون در نظر گرفتن اولویت پررنگ می کرد. مثلا موضوعی که اصلا دغدغه ما نبود پررنگ شده و افکار عمومی را معطوف خود می کرد.
رئیس بخش اورژانس بیمارستان امام رضا(ع) مشهد افزود: بهعنوان مثال فیلمی از بخش بیماران سرپایی انتشار پیدا میکرد و تمام توجهها به آن حوزه جلب میشد در صورتی که مشکل ما تخت و فضای فیزیکی بود ولی همه از بیماران سرپایی صحبت میکردند.
زمانی با اشاره به درمانهای غیرعلمی و خانگی متذکر شد: در بخش پذیرش بیمارستانی هزینههای زیادی را متحمل میشدیم تا اعتماد مردم به بیمارستان حفظ شود و بیماران بدحالشان را در خانه نگه ندارند و با مراجعه به بیمارستان از درمانهای غیرعلمی دور شوند. خانم بارداری را دیدیم که پس از بروز علائم بیماری، همسرش تصور کرده بود او کرونا دارد و به بیمار مواد مخدر داده بود که این کار باعث مشکل تنفسی و... شده بود و بیمار جان باخت و عملیات احیاء هم پاسخگو نبود. این بیمار به دلیل ترس از فضای بیمارستانی و اعتماد نابجا به درمانهای غیرعلمی جان باخته است. همچنین در ایام پیک اول کرونا با تعداد زیادی مسمومیتهای الکلی مواجه بودیم که گاهی اوقات که شمارش میکردیم، مسمومیت الکل بیشتر از بیماران کووید شده بود و هیچوقت با این حجم از مسمولیت الکلی مواجه نبودیم. این یعنی اعتماد به درمانهای غیرعلمی روز به روز در حال توسعه و گسترش است.
وی ادامه داد: زمانی که ارگانهای حیاتی مثل قلب، ریه و مغز در خطر هستند؛ پیگیری درمانهای تجربی، خانگی و غیرعلمی یعنی بازی با جان بیمار و باید آنجا که پای جان بیمار در میان است؛ با قاطعیت جلو مداخله گران ایستاد. شاید آسیب دیدگی مچ پا یا... را بتوان با برخی درمانهای خانگی و دیرآوردن به بیمارستان و مرکز درمانی مدیریت کرد و این تاخیر در مراجعه، مشکل خاصی برای بیمار ایجاد نکند ولی زمانی که ارگان حیاتی در خطر است، در سریعترین زمان باید به اورژانس مراجعه کرد. تمام هدف ما از عملیات احیاء، حفظ ارگانهای حیاتی است. البته گاهی اوقات هم برعکس است و افراد برای هر مورد کوچکی سریعا به بیمارستان مراجعه میکنند. این ایراد را به دانشگاه هم گرفتهایم که در چنین شرایطی باید ارتباط بهتری با رسانهها داشت تا اطلاع رسانی شود.
رئیس بخش اورژانس عدالتیان بیان کرد: چالش دیگر ما در مدت اخیر حفظ ایمنی پرسنل بود. نیروهای ما هشت الی 12 ساعت مجبور بودند در اورژانس بمانند و شیفت بدهند. خستگی بود و بیماری جانشان را تهدید می کرد از سویی باید با بیمارانی مواجه شوند که علاوه بر بیماریشان، مشکلات دیگری را هم به داخل اورژانس میآوردند. همیشه به پرسنل اورژانس گفتهام که در اورژانس فقط بیمار ره از منظر بیماری نباید دید؛ باید کلیت فرد از نظر اجتماعی، فرهنگی، روحی و... را لحاظ کرد؛ بهویژه این که در پیک اخیر اکثر بیماران داغدار یک عزیز دیگرشان هم بودند و از نظر روحی وضعیت خوبی نداشتند. باید اعتراف کنم که پزشکان، پرستاران و به طور کلی پرسنل اورژانسهای ما به ویژه اورژانس عدالتیان که اورژانس اصلی کرونا در دوره پاندمی کرونا بوده است از جسم و جان خود برای حفظ سلامت بیماران خرج کرده اند و گاه با بدترین برخوردها نیز روبرو شده اند. معتقدم نیروهای اورژانس باید بتوانند علاوه بر کنترل جسمی، کنترل روحی و روانی هم داشته باشند و نگرانیهای مردم را آرام کنند. ولی مردم باید بدانند این شرایط برای پرسنل هم سخت است چرا که با تعداد زیادی بیمار در ارتباط هستند و مدت زیادی باید با افراد مختلف صحبت کنند و در اسرع وقت به بیماران بدحال رسیدگی کنند.