داووداغلو از اتحاد مهم سیاسی با اردوغان استفاده کرده است. او زمانی که حزب عدالت و توسعه در سال 2002 به حزب حاکم ترکیه تبدیل شد، از یک استاد دانشگاه به وزیر امور خارجه ترکیه تبدیل شد. متقابلا، داود اغلو، از اردوغان زمانی که این اواخر با عبدالله گل رئیس جمهور سابق اختلاف پیدا کرد، حمایت کرد.
اختلافات میان داوود اغلو نخست وزیر ترکیه و رجب طیب اردوغان رئیس جمهور ترکیه و متعاقبا استعفای داود اغلو از ریاست حزب عدالت و توسعه خبری بود که توجه رسانه های و تحلیلگران زیادی را متوجه خود ساخت.
به گزارش «تابناک»؛ در همین راستا، یک پایگاه خبری چینی به زمینه های این اختلافات و چگونگی افشای اختلاف میان رئیس جمهور و نخست وزیر ترکیه توسط یک وبلاگ نویس اشاره کرده است.
در این مطلب آمده است: تنش میان رجب طیب اردوغان رئیس جمهور ترکیه و احمد داود اغلو نخست وزیر به نظر می رسد شعله ور شده است و گزارش ها حاکی از اختلاف بین این دو رهبر بالارتبه ترکیه است. همچنین ناهماهنگی ها و اختلافات در حزب حاکم عدالت و توسعه نشان دهنده این است که به احتمال زیاد در آینده نزدیک وحدت سیاسی ترکیه نیز تحت تاثیر این اختلافات قرار خواهد گرفت.
اصطکاک بین اردوغان و داووداغلو با توجه به گزارش یک وبلاگ سیاسی ناشناخته که نویسنده آن خودش را تحت عنوان «یکی از آن هایی که روح خود را فدای رئیس می کند» شناخته شد. عنوان این وبلاگ نویس فورا توجهات رسانه ها رو به خود جلب کرد و معتقد بودند عنوان رئیس ارجاعی بود به رئیس جمهور اردوغان.
مطلب این وبلاگ تعدادی از درگیری های ایدئولوژیک بین این دو رهبر-اعم از امور داخلی و دیپلماتیک- را برملا ساخت. به گفته خود نویسنده و به تقلید سبک روایتی اردوغان، «تعداد زیادی توطئه های غربی علیه ترکیه وجود دارد».
در پست این وبلاگ آمده است: «حتی اگر شما یک خائن را در اینجا سرنگون کنید، قدرت های بزرگ فورا یک خائن دیگر ار جایگزین او خواهند کرد...آن ها حتی مردم خودمان را به علیه خودمان تبدیل می کنند. بنابراین، چشمانتان را باز کنید و اطراف را ببینید و ببینید که من چه چیزی را می بینم».
اردوغان خود پیش از این چنین اظهاراتی را با مشخص کردن سه دستور العمل دیپلماتیک، بیان کرده بود: مراقب توسعه روابط و پیوندها با کشورهای توطئه گر غربی باشید؛ مراقب اسب تروای قدرت های غربی باشد و همچنین مراقب کمک به تسهیل انتقال به یک سیستم ریاستی به وسیله اصلاح قانون اساسی باشید.
با این حال، داوود اغلو اهمیت چندانی به این سفارشات نداد. او از رابطه نزدیک با ایالات متحده، اتحادیه اروپا و فراتر از آن لذت می برد و حتی علی رغم اینکه می دانست اردوغان دچار یک نارضایتی عمیق می شود، از سیستم ریاستی در طول مبارزات انتخاباتی نوامبر گذشته سخن گفت.
داود اغلو به صورت مداوم از تحقیق در ارتباط با فساد چهار وزیر دولتی حمایت کرد و همچنین مخالف سرکوب روزنامه نگاران و دانشگاهیانی که منتقد و مخالف اردوغان و حزب عدالت و توسعه بودند، بود.
اختلاف و تلخی بین اردوغان و اغلو چیز جدیدی نیست. همانطور که در تشکیل دولت قبلی، این دو بر سر نامزدی پست وزارت کشور که باعث تقویت جایگاه اردوغان می شد، در تقلا و رقابت بودند.
داووداغلو از اتحاد مهم سیاسی با اردوغان استفاده کرده است. او زمانی که حزب عدالت و توسعه در سال 2002 به حزب حاکم ترکیه تبدیل شد، از یک استاد دانشگاه به وزیر امور خارجه ترکیه تبدیل شد. متقابلا، داوود اغلو، از اردوغان زمانی که این اواخر با عبدالله گل رئیس جمهور سابق اختلاف پیدا کرد، حمایت کرد.
اگرچه وظایف و عملکرد داوود اغلو در دولت و حزب در حال بررسی توسط اردوغان است، با این حال اختلافات میان آن ها باید مدیریت شود؛ در غیر این صورت، این اختلافات دیر یا زود به خصوص با وضعیت آشفته فعلی در خاورمیانه، ثبات و توسعه ترکیه را تحت تاثیر قرار می دهد.
به گزارش «تابناک»؛ در همین راستا، یک پایگاه خبری چینی به زمینه های این اختلافات و چگونگی افشای اختلاف میان رئیس جمهور و نخست وزیر ترکیه توسط یک وبلاگ نویس اشاره کرده است.
در این مطلب آمده است: تنش میان رجب طیب اردوغان رئیس جمهور ترکیه و احمد داود اغلو نخست وزیر به نظر می رسد شعله ور شده است و گزارش ها حاکی از اختلاف بین این دو رهبر بالارتبه ترکیه است. همچنین ناهماهنگی ها و اختلافات در حزب حاکم عدالت و توسعه نشان دهنده این است که به احتمال زیاد در آینده نزدیک وحدت سیاسی ترکیه نیز تحت تاثیر این اختلافات قرار خواهد گرفت.
اصطکاک بین اردوغان و داووداغلو با توجه به گزارش یک وبلاگ سیاسی ناشناخته که نویسنده آن خودش را تحت عنوان «یکی از آن هایی که روح خود را فدای رئیس می کند» شناخته شد. عنوان این وبلاگ نویس فورا توجهات رسانه ها رو به خود جلب کرد و معتقد بودند عنوان رئیس ارجاعی بود به رئیس جمهور اردوغان.
مطلب این وبلاگ تعدادی از درگیری های ایدئولوژیک بین این دو رهبر-اعم از امور داخلی و دیپلماتیک- را برملا ساخت. به گفته خود نویسنده و به تقلید سبک روایتی اردوغان، «تعداد زیادی توطئه های غربی علیه ترکیه وجود دارد».
در پست این وبلاگ آمده است: «حتی اگر شما یک خائن را در اینجا سرنگون کنید، قدرت های بزرگ فورا یک خائن دیگر ار جایگزین او خواهند کرد...آن ها حتی مردم خودمان را به علیه خودمان تبدیل می کنند. بنابراین، چشمانتان را باز کنید و اطراف را ببینید و ببینید که من چه چیزی را می بینم».
اردوغان خود پیش از این چنین اظهاراتی را با مشخص کردن سه دستور العمل دیپلماتیک، بیان کرده بود: مراقب توسعه روابط و پیوندها با کشورهای توطئه گر غربی باشید؛ مراقب اسب تروای قدرت های غربی باشد و همچنین مراقب کمک به تسهیل انتقال به یک سیستم ریاستی به وسیله اصلاح قانون اساسی باشید.
با این حال، داوود اغلو اهمیت چندانی به این سفارشات نداد. او از رابطه نزدیک با ایالات متحده، اتحادیه اروپا و فراتر از آن لذت می برد و حتی علی رغم اینکه می دانست اردوغان دچار یک نارضایتی عمیق می شود، از سیستم ریاستی در طول مبارزات انتخاباتی نوامبر گذشته سخن گفت.
داود اغلو به صورت مداوم از تحقیق در ارتباط با فساد چهار وزیر دولتی حمایت کرد و همچنین مخالف سرکوب روزنامه نگاران و دانشگاهیانی که منتقد و مخالف اردوغان و حزب عدالت و توسعه بودند، بود.
اختلاف و تلخی بین اردوغان و اغلو چیز جدیدی نیست. همانطور که در تشکیل دولت قبلی، این دو بر سر نامزدی پست وزارت کشور که باعث تقویت جایگاه اردوغان می شد، در تقلا و رقابت بودند.
داووداغلو از اتحاد مهم سیاسی با اردوغان استفاده کرده است. او زمانی که حزب عدالت و توسعه در سال 2002 به حزب حاکم ترکیه تبدیل شد، از یک استاد دانشگاه به وزیر امور خارجه ترکیه تبدیل شد. متقابلا، داوود اغلو، از اردوغان زمانی که این اواخر با عبدالله گل رئیس جمهور سابق اختلاف پیدا کرد، حمایت کرد.
اگرچه وظایف و عملکرد داوود اغلو در دولت و حزب در حال بررسی توسط اردوغان است، با این حال اختلافات میان آن ها باید مدیریت شود؛ در غیر این صورت، این اختلافات دیر یا زود به خصوص با وضعیت آشفته فعلی در خاورمیانه، ثبات و توسعه ترکیه را تحت تاثیر قرار می دهد.
