انقلابی که به دم مسیحایی «روح الله» آغاز شد با «یاعلی» از زانوی درد برخواست و در نهایت بر بلندای بام «الله اکبر» فریاد شکوفایی و آغاز سرداد.
فریادی که همواره و در طول سال های پس از انقلاب رمز وحدت و ندای عزت خواهی مردم انقلابی ایران را تکرار می کرد.
«الله اکبر» با آهنگ وحدت بخش خود، حالا سال هاست مردم ایران را چه آنها که در چروک پیری صورتشان نشانی از رنج سال های استکبار و خودکامگی دیده می شود و چه آنهایی که جلد تازه و جوان شناسنامه هایشان نشان از جای خالیشان در روزهای مبارزاتی انقلاب می دهد، در شب 22 بهمن ماه به بلندای بام خانه ها می کشاند تا با تمام وجود و موجودیتشان رشته محبت خود به انقلاب اسلامی را محکمتر از گذشته کنند.
ساعتی پیش همزمان با سراسر کشور این ندای وحدانی و الهی روی پشت بام های مردم شهر گنبدهای فیروزه ای نیز طنین انداخت.
مردم اصفهان که از روزهای پیش با جشن های مردمی در خیابان و به ویژه میادین اصلی شهر شادی خود از روزهای پیروزی انقلاب اسلامی را به یکدیگر تعارف می کردند، امشب با فریاد بانگ «الله اکبر» این شادی را به اوج خانه های خود بردند تا یادشان بماند سقف خانه ای که در آن نفس می کشند زیر لوای الله اکبر روی سرشان سایه انداخته است.
در زمان انقلاب اعتقاد به كلمه الله اكبر رمز پيروزي مردم بود و اكنون نيز تقويت همين اعتقاد ميتواند انقلاب را زنده نگه دارد.