سفر رئیس دستگاه قضا به کردستان و صدور دستوری ویژه از سوی قاضیالقضات، استان را وارد یک پیچ تاریخی کرده است؛ یک سوی ماجرا مردم صبور کردستان هستند که چراغ امید در دل آنها روشن شده و منتظر اعمال قانون در قبال مسببان رقمخوردن وضعیت فعلی استان هستند و آن سوی ماجرا استاندار و اطرافیانش که با زبان تعرض در پی عوض کردن جای مظلوم و ظالم هستند!
یکم) اتاق ایران اخیراً گزارش «پایش ملی محیط کسب و کار ایران در بهار 98» را منتشر کرده و طبق آنچه در بخشی از این گزارش آمده و 9 مردادماه برای نخستین بار در این رسانه بازتاب یافت، کردستان در مؤلفه «فساد و سوءاستفاده افراد از مقام و موقعیت اداری در دستگاههای اجرایی» رتبه نخست را در بین همه استانهای کشور دارد.
موجی از نگرانی در استان شکل میگیرد و درخواستهایی برای بررسی ابعاد موضوع مطرح میشود، عالیترین مقام قضایی کشور در سفر به استان، موضوع را «نیازمند بررسی جدی» تشخیص داده و دستوری ویژه به منظور «ارتقای سلامت اداری و مبارزه با فساد در کردستان» از سوی آیتالله رئیسی صادر میشود.
دستور صادره دو بازتاب مختلف دارد؛ از سویی آرامش به دلهای نگران باز میگردد و چراغ امید برای برخورد با مفسدان در کردستان در دل مردم روشن میشود؛ در سوی دیگر اما، استاندار و معاون اقتصادیاش در بدعتی قابل تأمل، حمله به رسانه بازتاب دهنده گزارش یک مرجع رسمی را در دستور کار قرار داده به زبان تلویح نزدیک به تصریح، منتقد را، دشمن مردم کردستان! رانتخواری که دستش از منافع کوتاه شده! جیرهخوار آمریکا! و ... خطاب و تهدید به کشاندن پای میز محاکمه میکنند! این رویکرد چندان غریب هم نیست؛ «مدتی معکوس باشد کارها».
وجه تأسفبار مسئله آنکه استاندار و نزدیکانش، گزارش اتاق ایران را با عبارات ناشایست نواخته و به زعم خود تلاش میکنند آن را بیاعتبار جلوه دهند؛ حق دارند؛ آنها آنقدر مشغول «آن کار دیگر» هستند که نمیدانند نمایندگان مجلس در سال 90 «قانون بهبود مستمر محیط کسب و کار» را تصویب و به موجب ماده 4 این قانون «اتاقها موظفند به منظور اطلاع سیاستگذاران از وضعیت محیط کسب و کار در کشور، شاخصهای ملی محیط کسب و کار در ایران را تدوین و به طور سالانه و فصلی حسب مورد به تفکیک استانها، بخشها و فعالیتهای اقتصادی، سنجش و اعلام نمایند»؛ حضرات بد نیست بدانند آنچه اتاق ایران انجام داده یک وظیفه محول شده توسط مجلس بوده و بر اساس شاخصهای تدوین شده تهیه شده است.
راستی «بهمن مرادنیا» خود را چه فرض کرده که بازتابدهنده گزارش یک مرجع رسمی را تهدید میکند؟ مایه شگفتی است کسی که باید پاسخگو باشد در مقام مدعیالعموم خطابه کند!
دوم) تیتر زدن کار رسانه است؛ «خبرگزاری مورد احترام حسین فیروزی در کردستان» از قول او نوشته «بخشی از هزینههای آمریکا و دشمنان نظام به سمت حوزههای عمومی میآید و قطعا تکلیف این افراد هم روشن است چون اینگونه تیتر زدنها دشمنی با نظام و مردم است»، اگر منظور او از دشمن مردم و نظام به واسطه تیتر زدن درباره فساد، صاحب این قلم باشد و نتواند ثابت کند راقم این سطور از آمریکا و دشمنان نظام هزینه گرفته، پیگیری کوتاه کردن زبانش از طریق قانون را در اولین فرصت و به جرم نشر اکاذیب حق خود میدانم.
سوم) بهمن مرادنیا، بازتاب دهنده گزارش یک مرجع رسمی درباره فساد در کردستان را کسی معرفی کرده که در دو سال اخیر مطالبه داشته و او دستش را از منفعت کوتاه کرده است! اگرچه این دست ادعاها در مورد نگارنده سخیفتر از آن است که نیازی به پاسخ داشته باشد ولی بد نیست یادآور شوم
بد گمان باشد همیشه زشت کار نامه خود خواند اندر حق یار
جناب مرادنیا! نگارنده حاضر است همین امروز همه سهم خود از سفره انقلاب را برای راستیآزمایی در اختیار عموم قرار دهد؛ شما هم حاضرید؟ حاضرم به شما وکالت بدهم آنچه را قبل از ورود به عرصه خبرنگاری در کردستان داشتهام با آنچه اکنون دارم به علاوه مجموع همه وجوه دریافتیام در این 7 سال کار رسانهای در استان محاسبه کرده و در اختیار افکار عمومی قرار دهید؛ شما هم موافقید آنچه در دوره نمایندگی مجلس، سالهای پس از آن و در این دو سال استانداری به دست آوردهاید با زمانی که یک کارمند ساده بودید مقایسه و نتیجه امر را برای راستیآزمایی در اختیار قوه قضائیه و افکار عمومی قرار دهید؟
جناب استاندار! آنچه در این مقال آمد شروع کار من و شماست؛ ابعاد مختلف اظهارات روزهای اخیر شما و دو نفر دیگر از مدیرانتان را موشکافی خواهیم کرد؛ بلی روزهای پاسخگویی همه ما نزدیک است، فقط تلاش نکنید جای ظالم و مظلوم را عوض کنید.
فرید کریمی