سیمای سرشکسته

همین سال قبل بود که رهبری در حکم آقای سرافراز باشمردن مطالبات خود از صدا وسیما افق های استراتژیکی برای این دستگاه عریض و طویل حاکمیتی برشمردند. ناگفته پیداست سالهای سال بود که انتقاد از صداوسیما میتوانست انگ ضدیت با نظام و تلاش برای سست نمودن پایه های نظام را به همراه داشته باشد اما حال و روز این دستگاه حاکمیتی چنان مریض حال است که حتی رهبر انقلاب نیز تحمل آن را ندارند و در دیدار با معلمان، لب به انتقاد از صدا و سمیا و مدیریت فضای مجازی کشور گشودند.
آقای سرافزار با تغییرات وسیع مدیریتی که در قالب کنار گذاشتن مدیران صداو سیما بروز نمود، موجی از امیدواری را در بخش های انقلابی جامعه براه انداخت اما متاسفانه زمان زیادی برای اثبات ناکارآمدی ایشان نیز لازم نبود.
مسائلی چون تبعید اجباری شهرزاد میرقلی خان ، بازرس ویژه رییس سیمای ملی به عمان که داستان مفصلی را در فضای مجازی و افکار عمومی خلق نمود اولین زمینه های آغاز ناکامی این مجموعه در دوران جدید مدیریتی خود بود.
توهین به آذری ها در اواخر آبان ماه سال گذشته که منجر به اعتراضات مدنی وسیعی در مناطق ترک نشین ایران گردید گام دوم اثبات بی کفایتی ها بود. البته این پروسه در بخش های متنوعی دنبال گردیده تا جائیکه رسوایی جنسی یکی از مدیران شبکه انگلیسی پرس تی وی نقطه اوج این ضعف ها تلقی شد.
 از این هم باید بگذریم که بازیگران زیادی در طول این چندسال به کشورهای غربی فرار کرده و با ذکر آنچه در پشت صحنه های فیلم های تولیدی سیما می گذرد موجی از فضای سیاهی را رقم زده اند. متاسفانه در نامه 30 بازیگر معروف سیما به رییس سازمان این مسائل مورد تاکیدواقع می گردد.
اما همه اینها در مقابل رسوایی اخیری که مجری  شبکه سه سیما فرزاد حسنی به بار آورده است تقریبا هیچ است. حسنی واجد نگاه تحقیرآمیز یک فرد مشهور به بقیه افراد جامعه است. مشمئز کننده ترین بخش رفتار های اوست. او که در مقابل ثروتمندان و افراد صاحب قدرت مملکت متواضعانه لب به سخن می گشاید در مقابل بیچارگان وفقیران و پیران به یکباره تبدیل به انسان دیگری  می گردد که می خواهد آبروی آن مظلوم را ببرد .البته در اینکار تسلط فراوانی هم دارد. همچنانکه با آبروی آزاده نامداری بازی کرد (هر چند در این قضیه هردو مقصر بودند)او به خوبی در برنامه اکسیر شخصیت آن مرد محترم را لجن مال می کند. او گستاخانه زرشک را در جیب آن مرد نجیب میریزد و به او می فهماند که توده ها در سیما ظاهرا فقط برای تحقیر مورد پذیرش واقع می گردند.
جالب این که برای توجیه این رفتار تهیه کننده برنامه اعلام می کند فرد مورد نظر با این تیم قرارداد بسته است.یعنی عذر بدتر از گناه. آیا کار سیما به آنجا رسیده است که فردی را اجیر کند و در ملا عام او را تحقیر کند تا مخاطب جذب کند؟ این همان روشی است که رهبری برای جذب مخاطب به جناب سرافراز رهنمود داده اند؟ البته که این تهمتی آشکار است.
ریاست سازمان بایستی از بکارگیری کسی که رفتار او  موجب هتک نظام می گردد سخت پشیمان باشد. این در حالی اتفاق می افتد که فرزندان همان توده ها در خان طومان به رنگ خون خود می غلتند تا فرزاد ها با ماشین های آنچنانی و لباس های اشرافیت خود بی شخصیتی های خود را بنام رسانه ملی متجلی سازند.
افسوس که سرافراز نیستیم.
محسن رضازاده