سردار سید تیمور حسینی در این خصوص اعلام کرده است: مطابق قانون اگر ماموران پلیس راهنمایی و رانندگی خودرویی را مشاهده کنند که از داخل آن زبالهای به بیرون ریخته میشود، آنان حق جریمه و اعمال قانون این خودرو را دارند.
سردار سید تیمور حسینی با اشاره به اینکه این قانون، طرح جدیدی نیست و مدتهاست در پایتخت اجرا میشود، از تعداد کم سرنشینان یا رانندگانی که اقدام به پرتاب زباله از خودرو میکنند، خبر داده است و از فرهنگ درستی که در این زمینه وجود دارد. اما اگر رییس پلیس، فیلتر سیگار را هم جزو زباله به حساب آورد، این جریمه شامل تعداد زیادی از رانندگان خواهد شد، رانندگانی که زیرسیگاری خودروهایشان، از روز خرید تا ابد بلااستفاده میماند.
سردار حسینی درباره مبلغ جریمه این خودروها به ایسنا گفت: مبلغ جریمه در شهر تهران ٣٠٠هزار ریال است و هر کجا که ماموران ما با چنین موردی روبهرو شوند حتما نسبت به اعمال قانون متخلفان اقدام خواهند کرد.
حسینی با بیان اینکه پلیس، حفاظت از محیط زیست و حفظ چهره آراسته شهر را وظیفه خود میداند، خاطرنشان کرد: همانطور که خودروهای آلاینده، دودزا و فاقد معاینه فنی جریمه شده و خودروهایی که فاقد تاییدیه محیط زیست باشند نیز شمارهگذاری نخواهند شد، خودروهایی که سرنشینانش با ریختن زباله به سطح خیابان و معابر آن را آلوده کنند نیز جریمه خواهند شد.
* جریمه، نیازمند نظارت دقیق پلیس
محمد درویش، مدیرکل دفتر آموزش و مشارکتهای مردمی سازمان حفاظت محیط زیست، با اشاره به مثبت بودن این قانون و جریمه، به اعتماد گفت: این اقدام، قطعا اقدام خوبی است. ما سالهاست درخواست کردیم این اتفاق بیفتد، در قدیم جریمه پرتاب زباله هفت هزار تومان بود، حالا که شده سی هزار تومان، قطعا تاثیر بهتری دارد. اما نگرانی ما این است که اینکه در فرآیند پرتاب زباله از خودرو، حتما باید توسط پلیس دیده شود و توسط شهروندان قابل گزارش دادن نیست، این مساله را سخت میکند.
او در ادامه با اشاره به جا افتادن قضیه بستن کمربند گفت: در مورد کمربند، بستنش ثابت است و مشخص، اما پرتاب زباله در یک لحظه اتفاق میافتد و اصولا جایی رخ میدهد که پلیس حضور ندارد و این، مکانیسم نظارتی را سخت میکند، مگر اینکه دوربینها این تخلف را ثبت کنند و راهنمایی و رانندگی اعلام کند از طریق دوربینها کنترل و اعمال جریمه میشود. شامل شدن سیگار در میان زبالههایی که قرار است موجب جریمه رانندگان شوند، از دیگر مباحثی است که درویش به آن اشاره میکند.
او با تاکید بر مضرات فیلتر سیگار به عنوان زباله رها شده در طبیعت گفت: تنها آرسنیک سیگار سالانه هفت میلیارد متر مکعب آب را از بین میبرد، این معادل آب جمعیت شهری هفت برابر تهران است. اگر این مساله را قانونی کنیم، تهسیگار به عنوان مخربترین زباله، باید سنگینترین جریمه را داشته باشد. شاید پرت کردن یک کیسه میوه وجهه شهر را زشتتر کند، اما یک فیلتر سیگار به مراتب خطرناکتر از یک کیسه میوه است.
* #زباله_نریزیم
کمپینی به این نام البته نه با تاکید بر خودروها، در توییتر ساخته شده است، کمپینی شبیه همه کمپینهای مردمی دیگر که شروعی مردمی داشت و حالا که پلیس با یادآوری مجدد قانون جریمه پرتاب زباله از خودروها، سعی در کمتر کردن این معضل دارد، انگار به نوعی با این کمپین همراه شده است. با جستوجوی هشتگ #زباله_نریزیم در توییتر، میتوان به پستها و تصاویر زیادی در این خصوص رسید، تصاویری که کاربران با انتشار آنها، پیوستن خود را به کمپین اعلام کردهاند و درصدد جلبتوجه دیگر کاربران برآمدهاند.
بعضی از آنها نوشتهاند: «هر تن زباله رها شده در طبیعت میتواند ٦٠٠ لیتر شیرابه بسیار سمی تولید کند.» دیگری نوشته است: «مواد پلاستیکی به جا مانده در سواحل، زندگی ٩٠ درصد پرندگان دریایی را تهدید میکند.» دیگری به بحث جمع کردن زبالهها اشاره کرده و نوشته است: روزی «یک آشغال از زمین برداشتن، هدفش خیلی بزرگتر از آشغال نریختنه.»
درویش با اشاره به ایده کمپین زباله نریزیم، تاکید کرد: ایده ایجاد کمپین هم کار خوبی است. امیدوارم به جایی برسد که به جای آشغال نریختن، بر تولید نکردن زباله تمرکز کند. سرانه تولید زباله در کشور ما، روزانه ٧٠٠گرم است و این ٢٠٠ گرم بیشتر از دنیاست. باید به سمت اصلاح این فرهنگ غلط برویم، با آموزش، ساخت کلیپهای موثر و وضع مقررات بازدارنده. به عنوان مثال، کافی است تولیدکنندگان آب معدنی و نوشابهها، موظف شوند قوطیها و بطریها را بعد از مصرف پس بگیرند، مثل قدیم که شیشه نوشابه را پس میدادند و قیمتی از آن کم میشد. با این کار هم زباله کمتری تولید میشود، هم قابل بازیافت میشوند.
تولید نکردن زباله، بحث مهمتری است که درویش با تاکید بر آن معتقد است: شاید مردم زبالههایشان را بیرون از ماشین پرت نکنند، اما در نهایت آنها وارد محلهایی میشوند که بهداشتی نیست و تولید شیرابه میکند، مثل انبوه زبالهها در شمال کشور. ما زبالهسوزهای استاندارد نداریم، نمیتوانیم از زباله انرژی به دست بیاوریم، همچنان ما کهریزکها را داریم که منابع ما را از بین میبرد. سالانه هزار میلیارد تومان داریم خرج جمعآوری زباله میکنیم که این هزینه میتواند به هزار مدرسه طبیعت تبدیل شود. در شهری مثل توکیو هر دو هفته یکبار زبالههایش را جمع میکنند، در حالی که در شهرهای ما گاهی اوقات تا چند بار در روز هم زبالهها باید جمعآوری شوند.
پیش از این در سال ٩١، سردار حسین رحیمی رییس پلیس راهور تهران از جریمه ٣٠ هزار تومانی پرتاب زباله از خودرو خبر داده بود و شش ماه بعد هم از هزار رانندهای خبر داد که به خاطر پرتاب زباله به بیرون جریمه شدند. قرار دادن حداقل جریمه برای آلودهکنندگان محیط زیست، معابر شهری و مکانهای عمومی، کمترین کاری است که پلیس به شرط نظارت دقیق میتواند قدمی جهت حفاظت بردارد، قدمی که در کشورهای دیگر با جریمههایی سنگینتر، بازدارندگی بیشتری را برای شهروندان به همراه دارد.