برنامه نود حرکت ها و تاکتیک های بازیکنان و مربیان تراکتورسازی در بازی با استقلال را به قدری موشکافانه و کارشناسانه مورد تحلیل قرار داد که نمونه آن در بازی ها و برنامه های قبلی و در مورد هیچ تیمی سابقه نداشته است. گویی همه کارشناسان فوتبال ایران و جهان به تحلیل بازی پیروزمندانه تیم بارسلون و منچستر نشسته اند! البته که این رفتار رسانه ای قابل ستایش است اما موقعیت نشناسی و عدم دوراندیشی می تواند ضربه ی مهلکی را به تیم تراکتور بزند!
شاید برخی از هواردان و افراد از این آیتم به عوان یک نقطه قوت برای تراکتور سازی تعبیر کنند اما همگان خوب می دانند که یک رقابت ورزشی نیز به مانند جبهه جنگ الزاماتی دارد که باید رعایت شود و یکی از همین اصول «محرمانه ماندن» برخی از تاکتیک ها و حفظ اسرار بازی است. متاسفانه برنامه عادل فردوسی پور در یک اقدام نسنجیده و چه بسا هدایت شده، با استفاده از آخرین تکنولوژی های تصویری و تلویزیونی و ترسیم شکل و طرح و ارائه تصاویر گرافیکی، نحوه حمله، پوشش هافبک ها و حمله مهاجمان تراکتورسازی را به نمایش گذاشت تا بدین ترتیب در آخرین بازی فینال گونه این تیم برابر نفت تهران مزد خوش خدمتی را از آنها دریافت کند. حتی مثلث طلایی و کارآمد تونی اولیویرا که از آنها به عنوان برگ برنده تراکتورسازی یاد می شود یعنی: سامان نریمان جهان، ادینیو و فرشاد احمدزاده مورد ارزیابی عملکرد قرار گرفته و آغاز حرکت ها، نحوه پا به توپ شدن و پاس گل های انها با دوایر و شکل و جدول در معرض دید حریفان و رقیبان قرار گرفت تا بازی آخر تراکتورسازی به نوعی بازی با برگ های سوخته و اصطلاحا «رو باز» تلقی شود!
مشاوره ای رایگان که قطعا بازیکنان و مربیان و برنامه ریزان نفت تهران از آن بیشترین بهره را بردند. عادل فردوسی پور که خود را همیشه یک مجری اخلاق گرا و دوراندیش می پندارد چرا به این نکته ظریف و در عین حال مهم و حساس توجه نکرد؟